I tak przepełniam, na zawsze, całą Egzystencję,
moim pochodzeniem kosmiczna Inteligencja.
Przenikam wszystkie substancje,
miękkie lub twarde, słodkie lub ostre.
Avadhutagita 2.8
moim pochodzeniem kosmiczna Inteligencja.
Przenikam wszystkie substancje,
miękkie lub twarde, słodkie lub ostre.
Avadhutagita 2.8
Karl: Po co ta kolekcja drogocennego zrozumienia i głębokiego wejrzenia? Dla tego kim-jesteś nie jest to więcej warte niż pierd na wietrze. Śmierdzi chwilę i mija.To małe Ja jest jak pierd, który wypuszcza Absolut. Ten pierd śmierdzi chwilę i mija. Ten pierd śmierdzi 50, albo 80 lat, ale ten śmierdziel, który jest tylko przemijającym smrodem, zniknie któregoś dnia. Ten brak gustu, ta bezwonność twojej natury, która jest punktem wyjścia wszystkich przelotnych zapachów i dlatego przez wszystkich śmierdzących śmierdzieli jest tworzona, to bezguście, nie może być nigdy w tym posmakowane. Ty jesteś tym bezguściem. Wszystko, czego smakujesz, temu smakującemu - jest smakiem. Wszystko, czego smakujący smakuje, w porównaniu do tego czym-jesteś, jest gorzkie.
Z tego powodu będzie powiedziane, że Ty jesteś słodkością. Wszystko, czego smakujący smakuje, w porównaniu z bezguściem, którym jesteś, jest gorzkie. Nigdy nie może być samemu posmakowane. To jest to absolutne bezguście, ten absolutny smak nieobecności kogoś, kto trochę, albo nic nie smakuje, ta słodkość twojej natury. Jesteś sam słodkością. Jednak nigdy jej nie doświadczysz, gdyż wszystko, czego doświadczasz, jest z drugiej ręki. Jest tylko gorzkość.W porównaniu do tego kim jesteś, jest gorzkie. Gdyż wszystko jest polem gorzkości, to całe samourzeczywistnienie jest gorzkie, w porównaniu do słodkości, którą ty jesteś. Każde doświadczone mgnienie oka, jak np.łyk kawy, wszystko jedno co, zachód słońca, to wszystko nie jest pięknością, tylko odbłyskiem piękności.
Ten odbłysk nie różni się od niej, ale ta Piękność, którą jesteś, dzięki Bogu, nie może być przez jakąkolwiek refleksję doświadczona. Więc delektuj się tym. Kosztuj tego, że siebie, w sobie i poprzez siebie nie możesz i nie musisz delektować. I ta Radość, którą jesteś, nie może być, poprzez jakiekolwiek doświadczenie, znaleziona, lub zgubiona.
Z tego powodu będzie powiedziane, że Ty jesteś słodkością. Wszystko, czego smakujący smakuje, w porównaniu z bezguściem, którym jesteś, jest gorzkie. Nigdy nie może być samemu posmakowane. To jest to absolutne bezguście, ten absolutny smak nieobecności kogoś, kto trochę, albo nic nie smakuje, ta słodkość twojej natury. Jesteś sam słodkością. Jednak nigdy jej nie doświadczysz, gdyż wszystko, czego doświadczasz, jest z drugiej ręki. Jest tylko gorzkość.W porównaniu do tego kim jesteś, jest gorzkie. Gdyż wszystko jest polem gorzkości, to całe samourzeczywistnienie jest gorzkie, w porównaniu do słodkości, którą ty jesteś. Każde doświadczone mgnienie oka, jak np.łyk kawy, wszystko jedno co, zachód słońca, to wszystko nie jest pięknością, tylko odbłyskiem piękności.
Ten odbłysk nie różni się od niej, ale ta Piękność, którą jesteś, dzięki Bogu, nie może być przez jakąkolwiek refleksję doświadczona. Więc delektuj się tym. Kosztuj tego, że siebie, w sobie i poprzez siebie nie możesz i nie musisz delektować. I ta Radość, którą jesteś, nie może być, poprzez jakiekolwiek doświadczenie, znaleziona, lub zgubiona.
May it be as it is
Niech będzie tak, jak jest
Niech będzie tak, jak jest
Karl Renz
"Pierwsze i ostatnie"
"Pierwsze i ostatnie"
